Το λάθος (συνέχεια)

4.Τι κατάφερε λοιπόν ο Σόλων για τους Αθηναίους, βάζοντας τέλος στο να οφείλουν ακόμα και με το ίδιο τους το σώμα στους δανειστές τους;(1) Δούλοι είναι και πάλι όλοι στους δανειστές τους και όχι μόνο σ'αυτούς. Υπάρχει μεγαλύτερο κακό από αυτό; Και είναι δούλοι σε άλλους δούλους, αυθάδεις , βάρβαρους και άγριους , σαν αυτούς που περιγράφει ο Πλάτων, τους διάπυρους βασανιστές και δημίους, τους υπηρέτες του Άδη ο οποίος επιβλέπει την τιμωρία των ασεβών(2). Κι έτσι αυτοί μετατρέποντας την αγορά (το λαό) σαν μια χώρα ασεβών και αθλίων οφειλετών , τους τιμωρούν και σαν τους γύπες κομματιάζουν και καταβροχθίζουν τις σάρκες τους, 
 
                                 "εισδύοντες μέχρι των εντοσθίων"

και στέκονται από πάνω τους, σαν αυτοί (ο λαός) να είναι ο κακότυχος ο Τάνταλος, που δεν τον αφήνουν να γευθεί από τα δικά του αμπέλια κι από τη δική του σοδειά. 

Κι όπως ο Δαρείος έστειλε τον Δάτη και τον Αρταφέρνη κατά της Αθήνας, φέρνοντας αυτοί στα χέρια τους αλυσίδες και δεσμά για τους αιχμαλώτους, έτσι κι αυτοί ( οι δανειστές) φέρνουν στην Ελλάδα αγγεία γεμάτα με έγγραφα και συμβόλαια, σαν νά 'ναι αλυσίδες, και επισκέπτονται τις πόλεις και οργώνουν τη χώρα απ΄ άκρη σ΄ άκρη και σπέρνουν, όχι όπως ο Τριπτόλεμος ήμερους σπόρους, αλλά φυτεύουν ρίζες επώδυνες και πολύτοκες(3) και που δύσκολα μπορείς να απαλλαχτείς, οι οποίες βλασταίνουν καθ' όλο το έτος κι εξαπλώνονται παντού και καταπνίγουν τις πόλεις. Λέγεται πως οι λαγοί μόλις γεννήσουν, αμέσως μετά συλλαμβάνουν και πάλι. Τα χρέη όμως αυτών των αχρείων βαρβάρων γεννοβολάνε πριν τη σύλληψη, αφού την ίδια στιγμή που δανείζουν απαιτούν τα χρήματα πίσω, μαζεύουν την πραμάτεια που μόλις άπλωσαν και δανείζουν αυτά που μόλις έλαβαν ως αποπληρωμή χρεών.

(1): Μιλάει για τη Σεισάχθεια το νόμο που θέσπισε ο Σόλων με τον οποίο κατάργησε τα υφιστάμενα χρέη ιδιωτών προς ιδιώτες και προς το δημόσιο, απελευθέρωσε όσους είχαν γίνει δούλοι εξαιτίας χρεών και κατὰργησε το δανεισμό με εγγύηση την προσωπική ελευθερία. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν το πρώτο «κούρεμα» χρέους της ιστορίας.

(2): Και στην περίπτωση της χώρας μας οι επιβλέποντες την εξελιξη της οικονομίας (τρόικα) είναι υπηρέτες και υπάλληλοι άλλων ανώτερων δομών και προσώπων.

(3): Πολύτοκος αυτός που γεννά συνέχεια.

5.Οι Μεσσήνιοι λένε: 

"Υπάρχει μιά Πύλος πριν την Πύλο και υπάρχει κι άλλη Πύλος". Έτσι και για τους δανειστές μπορεί κανείς να πει:
"Υπάρχει ένας τόκος πριν τον τόκο και υπάρχει κι άλλος τόκος".
Αυτοί λοιπόν κοροϊδεύουν εκείνους τους φυσικούς φιλοσόφους που ισχυρίζονται πως "τίποτα δεν γεννάει το τίποτα"αφού διεκδικούν τόκο πάνω σε κάτι που δεν υπάρχει ούτε και υπήρξε ποτέ. Επιπλέον, οι ίδιοι αυτοί δυσαρεστούνται από τη φορολογία την οποία ο νόμος επιτρέπει, ενώ, ταυτόχρονα, οι ίδιοι παραβαίνουν τον ίδιο νόμο επιβάλλοντας φόρο για όσα δανείζουν, ή καλύτερα, για να πούμε την αλήθεια, παίρνουν περιουσίες δανείζοντας, αφού αυτός που λαμβάνει λιγότερα από όσα έχει υπογράψει, ουσιαστικά οδηγείται να χάσει την περιουσία του. Οι Πέρσες μάλιστα το ψεύδος το θεωρούν δευτερεύον παράπτωμα, πρωταρχικό θεωρούν το οφείλειν.Γιατί, πολλές φορές, η οφειλή φέρνει και το ψέμα. Αυτοί πάλι με τη σειρά τους (οι δανειστές) λένε ακόμα περισσότερα ψέματα, καθώς εγγράφουν ψεύτικα στοιχεία στα βιβλία τους γράφοντας σ΄ αυτά ότι έχουν δανείσει στον δείνα τόσα χρήματα, έχοντας στην πραγματικότητα δανείσει λιγότερα. Και τα ψεύδη τους έχουν αιτία την πλεονεξία τους, (δεν έχουν αιτία) ούτε την ανάγκη ούτε την πενία, αλλά την απληστία που για τους ίδιους δεν είναι παρά μια απόλαυση που, για τους ίδιους, είναι άχρηστη κι ανώφελη, ολέθρια όμως για τους οφειλέτες που αδικούν.Οι δανειστές ούτε καλλιεργούν τα χωράφια που αρπάζουν από τους οφειλέτες τους, ούτε μένουν στα σπίτια από τα οποία τους πέταξαν έξω, ούτε τρώνε στα κατασχεμένα τραπέζια των οφειλετών τους ούτε φοράνε τα ρούχα τους. Καταστρέφεται λοιπόν πρώτος κάποιος οφειλέτης και έχοντας αυτόν ως φόβητρο, καταδιώκουν έναν δεύτερο. Και ο όλεθρος εξαπλώνεται σαν την πυρκαγιά, καταστρέφοντας κι εξολοθρεύοντας όλους όσους βρεθούν στο διάβα της και κατατρώγει τον έναν μετά τον άλλον. Κι ο δανειστής, που φυσά και δυναμώνει αυτή τη φλόγα για να παγιδέψει πολλούς, δεν κερδίζει τίποτα παραπάνω από το ότι μετά από λίγο καιρό θα πιάσει τα βιβλία του και θα διαβάσει πόσους οφειλέτες πούλησε δούλους, πόσους ξεσπίτωσε και πόσο πολύ αυξήθηκε ο πλούτος που έχει συσσωρεύσει.

          Συνεχίζεται...